Slapeloze nachten – o, hij had er zo genoeg van. Om ze enigszins draaglijk te maken bedacht Graaf Kaiserling van Saksen er iets op: in een naburige kamer zou iemand de hele nacht moeten musiceren. Daarvoor koos hij de jonge klavecinist Goldberg uit. Op een dag kwam Bach op bezoek. Kunt u niet een paar vrolijke stukken schrijven om me ’s nachts op te monteren, vroeg de graaf hem. Bach beantwoordde dit verzoek met zijn Goldbergvariaties. Kreeg voor zijn prestatie een prachtige gouden drinkbeker met daarin honderd louis d’or. Of het verhaal helemaal waar is, wordt wel eens betwijfeld; genoemde Goldberg was op moment van schrijven bijvoorbeeld pas veertien jaar oud.
Hoe het ook zij, Bach componeerde in 1740 een aria met 32 variaties. Voor klavecimbel. Maar ze mogen ook op piano. Of – jawel, het kan heel goed – gespeeld door saxofoon kwartet.
Het fenomenale Berlage Saxophone Quartet heeft zich nu aan die klus gewaagd. In een theatrale setting nog wel. U hoort acht verschillende saxofoons, waaronder de zeldzame bassaxofoon. En u zult merken dat er in Bachs partituur, gedacht voor het klavecimbel, allerlei duo’s, trio’s en kwartetten verstopt zitten.