In gesprek met zangeres Shirma Rouse

Scheikunde, muziek, het is echt allemaal hetzelfde 

Een interview met zangeres Shirma Rouse is als een drankje doen met een hele goede vriendin. Ze praat gemakkelijk, weet meteen contact te maken en een warme sfeer te creëren. Kortom, kletsen met Shirma is gewoon heel erg gezellig. Hoewel ze geen bijzondere nadruk gebruikt om haar woorden kracht bij te zetten, praat ze heel beeldend. Als luisteraar word je onmiddellijk getransporteerd naar de situatie die ze schetst. Je bént daar. En daarmee hebben we de kern van haar drijfveer te pakken.  
 
Shirma Rouse is een enorm getalenteerde en veelzijdige zangeres die erop uit is om verhalen over te brengen en het publiek daarin mee te nemen. Mensen ráken, tot in hun ziel. Gevoel, liefde, het zijn de kernwoorden die in het interview keer op keer over tafel rollen.  
 
Degene die als eerste in de gaten had dat er in Shirma een zangeres huisde, was haar grootmoeder. Geboren op Curaçao en getogen op St. Eustatius groeide Shirma op in een gezin waar muziek altijd een grote rol speelde. Maar door de opmerkzaamheid van oma begon ze serieus te zingen. Eerst in de kerk, als solist welteverstaan, en daarna als achtergrondzangeres naast haar studie Scheikunde in Leiden. Want ook dat kreeg ze van huis uit mee: een vak leren en keihard werken, excelleren, anders kom je niet vooruit. ‘Be the best version of yourself, is wat ik meekreeg van mijn ouders.’ Met een moeder die medisch analist was en een vader die zich bezighield met het milieu én met muziek, waren er in het gezin twee pijlers: exacte vakken en muziek. ‘Mijn broers en ik? Allemaal bèta-vakkers.’ Op de vraag waarom ze uiteindelijk toch voor muziek koos, blijkt dat ze die keuze nooit heeft gemaakt: ‘Ik geef nog steeds bijles in alle exacte vakken. Superleuk om te doen. Maar hé, het is uiteindelijk allemaal hetzelfde hoor. Scheikunde, muziek, je bent bezig met energie.’ 

(lees verder onder de afbeeldingen)

Feitelijk bracht haar bèta-brein haar er ook toe om naar het conservatorium te gaan. ‘Het Metropole Orkest vroeg mij als achtergrondzangeres. Ik was tot dan toe autodidact, nooit les gehad, deed alles op mijn gehoor en ik was naast mijn studie de hele wereld al over geweest als achtergrondzangeres. Maar toen ik hoorde hoe met zo’n groot orkest alles bij elkaar komt, was ik zo onder de indruk en geïnspireerd. Hoe kregen ze dat voor elkaar? Ik moest daar alles van weten. Ik wilde kunnen noteren in noten wat ik aan het doen was. De studie aan het conservatorium in Rotterdam voegde een extra laag toe aan alles wat ik al jaren deed. Dat was precies wat ik zocht.’ 
 
Op 24 november staat Shirma Rouse in Muziekgebouw Eindhoven met haar show Celebrating Aretha. ‘Aretha Franklins muziek was alom aanwezig bij ons thuis, ook bij mijn grootmoeder, dus ik kende het. Maar ik had haar nooit live gezien. Ik kreeg pas het besef van Aretha’s impact toen ik de dvd van haar beroemde show in het Concertgebouw in Amsterdam (1968) cadeau kreeg van Gert-Jan Blom (Metropole Orkest). ‘Shirma, dit móet je zien’. Nou, toen ik het zag dacht ik ‘Oh My God!’ Ik was zo gecharmeerd van wie zij was, vooral haar stem, die ongelofelijke stem, en het verhaal dat zij als geen ander wist over te brengen. Ze heeft weinig eigen repertoire, ze coverde veel, veel jazz standards en zo. Dat vond ik interessant. Het maakt blijkbaar niet uit wat je zingt, je hoeft dus niet je eigen songs te schrijven om iets te vertellen. Het gaat erom dát je iets weet over te brengen. Zo is mijn liefde voor Aretha begonnen. Dit jaar is het vijf jaar geleden dat ze overleed en het is vijfenvijftig jaar geleden dat ze die waanzinnige show gaf in het Concertgebouw. Het leek me dus een mooi moment om dit seizoen iets te doen met een visie die ik had: haar muziek orkestreren. Ik heb er het Orkest Koninklijke Luchtmacht voor gevraagd omdat ik een enorme klik heb met dat orkest. We zitten op dezelfde golflengte en een aantal orkestleden ken ik nog van het conservatorium. Een feest van herkenning. Dus toen ik ze het idee voorstelde, hoefde ik mijn zin niet af te maken. Het was meteen ‘Let’s go!’ 
 
Ziet Shirma Rouse zichzelf als een soul zangeres of als een musicus die zich thuis voelt in alle genres? ‘Ik zie mezelf als Shirma. Je kunt me overal neerzetten, je krijgt altijd Shirma. Maar mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar Gospel, want dat is puur vanuit het gevoel. De gospel, het verhaal, overbrengen. Het geloof is nog steeds belangrijk voor me, dat gaat altijd over liefde. Mijn lijfspreuk is ‘Niks anders dan liefde’. Daar valt en staat alles mee, in alles wat ik doe.’ 

Door Constance Deelen, redacteur Muziekgebouw Eindhoven

BINNENKORT BIJ MUZIEKGEBOUW EINDHOVEN