Medewerker in de spotlight: Maartje

 
Hoi Maartje! Vertel, wat doe je precies voor werk bij Muziekgebouw Eindhoven?

Ik ben grafisch vormgever en werk op de afdeling marketing. Ik ben verantwoordelijk voor alles dat met beeld te maken heeft bij Muziekgebouw Eindhoven. Buiten posters, flyers en socials posts, maak ik bijvoorbeeld de projecties die je ziet als je binnenkomt, de drankenkaarten in de foyers en de signing op de grond. Dus alles met beeld, of het nou digitaal is of uitgeprint, ik heb het gemaakt.
 

En hoe word je een grafisch vormgever?

Je kunt ook zonder opleiding een grafisch vormgever worden, maar ik ben op het SintLucas in Eindhoven opgeleid. Vanuit de HAVO ben ik naar deze MBO-opleiding gegaan, omdat deze opleiding me aansprak en omdat ik heel erg onder de indruk was van wat er gemaakt werd. Ik kon in 3 jaar mijn MBO-diploma halen en het vierde jaar deed je een bachelor via een Engelse universiteit. Ik wilde uitvoeren en mooie dingen maken, niet conceptueel denken. Daarom heb ik voor een praktische opleiding gekozen.
 

Hoe ben je bij Muziekgebouw Eindhoven terecht gekomen?

In mijn afstudeerjaar op het SintLucas was ik bezig met mijn eindproject dat over de muziekindustrie ging. Een docent gaf me feedback en wist toevallig dat er bij Muziekgebouw Eindhoven een grafisch vormgever gezocht werd. Ik ben na een kennismakingsgesprek direct aangenomen, eigenlijk al voordat ik mijn diploma had.
 
Inhoudelijk leek het werk ook erg op het werk dat ik tijdens mijn stage bij de Melkweg in Amsterdam deed. Ik wist dus al wat het inhield om voor een concertzaal te werken, zelfs de werkwijze kwam redelijk overeen. Ik wilde hier dus heel graag werken!  
 

Je hebt een afstudeerproject gedaan over de muziekindustrie, een stage bij een concertzaal gelopen en nu werk je bij Muziekgebouw Eindhoven. Wat trekt je zo aan in deze branche?

Livemuziek is magisch. Ik bedoel: je kunt muziek ook thuis luisteren, maar een concertbezoek is totaal anders. Ik weet nog dat ik in het eerste jaar van mijn opleiding riep dat ik live promotiemateriaal voor artiesten wilde maken. Een van mijn docenten zei dat dat niet echt aansloot bij de opleiding. Maar ik wilde koste wat het kost bewijzen dat het wel kon. En ja, ik ben aardig in de buurt gekomen.
 
Toen heb ik de stage bij de Melkweg gevonden en vond het prachtig werk om te doen. Wat ook fijn is: de mensen in deze sector zijn ontzettend leuk. Je zit niet op een saai kantoor met allemaal dezelfde soort mensen, maar alle collega’s zijn stuk voor stuk echt leuke individuen. De muzieksector en het werk past goed bij me.
 

Je hebt ook een tattoo “Keep Rockin”. Heeft dat ook iets met jouw liefde voor muziek te maken?  

Ja: het komt uit een handtekening die ik kreeg van de gitarist van AC/DC, die heb ik laten tatoeëren. Ik wil ermee zeggen: het maakt niet uit wat er gebeurt, of als alles tegenzit: Just Keep Rockin’.

En hoe kom je aan die handtekening? 

Ik heb een brief geschreven aan de gitarist toen ik 15 was. En toen kreeg ik er een terug. Gitaarspelen en muziek was echt mijn escape. School vond ik niet zo leuk, maar muziek wel. Ik was continu bezig met de muziek van onder andere AC/DC en vond heel die wereld erg interessant. Toen schreef ik dus een brief waarin ik vertelde hoe ik de muziek waardeerde en hoe het me hielp. Eigenlijk een beschamende fangirl-actie, maar ik kreeg wel mooi een brief terug! In die reactie stond ‘Keep Rockin’. Die zin past goed bij mij en hoe ik mijn leven zie.
 

Een mooi verhaal. Heb je ook toffe verhalen over Muziekgebouw Eindhoven?  

Ja, heel veel. Ik fotografeer ook regelmatig bij concerten hier, dat is een hobby van me. Daardoor heb ik veel verschillende shows meegemaakt. Ik sta vaak tussen de mensen en geniet ervan hoe leuk ze het hebben. 
 
Maar een van de shows waarbij ik echt flabbergasted was, was Engelbert Humperdinck. Ik mocht tijdens de eerste drie nummers fotograferen. Dat is wel vaker zo, vaak ga ik daarna ook weg. Maar Engelbert Humperdinck is zo’n enorm icoon voor de generaties voor mij, dat ik vond dat ik hierbij moest zijn. En daar heb ik geen spijt van!

Het was echt waanzin hoe dit publiek uit zijn dak ging. Tegen het einde van de show trok hij een soort badjas aan en het publiek – waaronder ook 70-plussers – stortten zich op het podium. Ze gooiden met bloemen, brieven en kledingstukken. Ja, ook BH’s. Het was echt fantastisch: die mensen waren zo enorm fan en euforisch dat hij zo dichtbij was. En Engelbert Humperdinck zelf vond het allemaal prima en genoot er zelf ook van. Het was zo wild!  
 

Staan er nog mooie dingen op jouw planning? Heb je nog tips voor ons?  

Ja: Bill Bailey. Dit is echt een leuke mix tussen muziek en comedy, hij heeft van die typisch Engelse humor die ik erg kan waarderen. Hij doet echt grappige dingen, hij maakt bijvoorbeeld een Rammstein-versie van een popliedje.  

In april staat hij in onze Grote Zaal met een nieuwe show. Dat belooft veel goeds, ik ben erg benieuwd. Ik ga er met Engelse vrienden heen, zij komen speciaal uit Engeland om hem in Muziekgebouw Eindhoven te zien.

Leer de collega's van Maartje kennen